Şubat Şiiri - Bergen Kalyoncu

Kim ararken bulur kaybetmiş seni
Sen bile bulamazken
Kim dokunur ruhuna
Yağmurlar yağarken ağladığın belli olmaz
Söylesen dinler mi insanlar

Gerçek olsun istersin bazen
Yıldızlar parlar ve söner
Dokunursun onlara
Eriştim zannedersin ama ulaşamazsın

Dünyalarla savaşırsın
Onunla savaştığını bilmeden
Severek yürüdüğün bu yolda
Kendi sonunu yazarsın

Biter rüyaların
Hala devam ediyormuş gibi uyursun
Bazen bir şarkının sesinde bazen aynada görürsün
Şubat ayı güzel gelir ama büyük acılara gebedir
Ve bu şiirin son dizeleri
Ölümün ucunda gizlidir

V.