Şubatın on dördü,
Benim yola koyulduğum.
Sesimi duyurduğum,
Ağladığım, güldüğüm,
Kar, soğuk ve acıyı tattığım gün.
Ve hayata küstüğüm gün..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
