Şubat Şiiri - Nurettin Önder 2

-//

s’aklımda kırgın bir güvercin
kara yazgılar çiziyor fırça darbeleri
aklım Kerbela
milyon yük omuzlarımda, milyon yük sessizlik
bir düşü yazarken kalem
bin düşün boynunu vurmuş kınsız kılıç
öptüm bir hayalin nefesinden, öptüm bir çığlığın sesinden
geçtim ensesi kalın dertlerin nicesinden.

s’aklımda kanadı kırık güvercin
takvimlerin ağır yenilgisi
pas tutmuş mektup satırları
namluda taze bir ölüm
dağılırken güneşin memesinden kara bir gün
barışta susku

s’aklımda gagası azıksız bir güvercin
hüzün saklanır, yollar eskir, gurbet kırılır, vuslat ağlar
pençe düşer kabuğuna dar gelen yaraya
çölde cinnet, suda yangın, yağmurda ateş, masum çocuklarda hasat

ellerim gömülüyor yüreğime
gölgemde salgın bir hastalık
orda; Kudüs’te Cihan’ı delen bir yalnızlık
deler rahleyi süngüsü bir imanı yırtık

alnımda ağlayan Şubat
içimde kıtlık kıran mevsim..

-n u r e t t i n ÖNDER