Şubat Şiiri - Halil İbrahim Ünal

Şubat
Ben gibi
Benim gibi
Sanki bir el gibi
Bardağın dibinde kalmış içilmeyen dem gibi
Garip,
Gözlerim buğulandı
Gözyaşlarım sel gibi
Yazmakla bitiremem
İçimdeki derdimi
Umut,
Baharı bekliyorum
Şuan dünyam kar ve tipi
Günü güne ekliyorum
Bir güneş doğar belki
Unut,
Sil mazide olanları
Acılarım dev gibi
Mutluluğa yokmuş kotam
Yıkık viran bir ev gibi
Sakin,
Sükut içinde dursamda
İçim sanki sel gibi
Çevrem kalabalık olsa da
Bi çoğu gelip geçici
İlginç,
Şubat böyledir işte
Bir varmış, bir de yok gibi
Tam oldu derken
Boylamışız en dibi.