Şubat Şiiri - Mete Çağlar Bozok

Bu şubat hüznü yabancı değil bize
Marka takıntısı olan bir sevgilim vardı ve onunla aynı marka kotu giyemediğim için muhtemelen terk etmişti beni
şubattı..
Balkonuna güvercinler konardı şaziye teyzenin ve onları bulgurla beslerdi
fesleğenleri vardı kokusuna çocukluğumu örttüğüm bir de siyam kedisi,trt radyolarından hüzzam şarkılar dinlerdi
öldü
şubattı..
Oğlum ömer kaç kez söyledim sana tiryaki adamın son sigarası istenmez diye bi öğrenmedin
onca şarap içtik beraber onca hayal kurduk en afillisinden alma o kızı dedim o kızdan sana karı olmaz birader dedim dinlemedin evlendin
kaç sene oldu görüşmüyoruz
şubattı..
Ne zaman şarkısı çıksa radyoda eşlik ederdi annem
sabahın sekizinde rakı sofrasında tambur taksimi gibi hissederdim kendimi
anne derdim kim bu?
Müzeyyen Senar derdi
öldü
şubattı..
Sonra birini sevdim, sonra biri beni çok sevdi
şiirler, şarkılar, hayaller en büyüğünden yeminler geçti üç sene
Sensiz tek bir gün bile nefes alırsam Allah canımı alsın demişti bi keresinde
Son gördüğümde
şubattı
Haberini aldım geçen üç aylık hamile
ölmemiş yani
Allah analı babalı büyütsün
Şubattı..