Şuayip Reşadoğlu Şiirleri - Şair Şuayip ...

Butun huzun BULUTLARI;
Benim BASIMA YAGDI…
Gidene hic yas TUTAMADIM;
SIRADA baska ACILAR VARDI…

Gokler AGLADI, ben;

Dun gecti, YARIN mechul, YASADIGIN bu AN;
Omrunun tarifi budur, ve butun ZAMAN;
Oyle bir tefekkur et ki; melekler KISKANSIN;
Kainati yaratan O’dur ki; her an ALLAH ‘I AN…

Gun gelir YIKILIR bir,bir DAYANDIKLARIN;

Gelmisse ASKIN MEVSiMi;
Kuru dallar meyvaya durur,
Yorma fazla kendini;
O zaten gelir Seni bulur….

Su yurur kuru dallara;

Duvarda Ak SACLI resmin bana BAKIYOR;
inan BABACIGIM,oyle ozlemisim;
GOZYASLARIM bile AGLIYOR....

iLKOGRETMENiM; babam,sanki ARKADASIMDI;
Kimseye soyliyemesem de,benim;

Cocuktum ben, hep;
Babalar hic olmez SANDIM...
Bundandir ki; babama;
Bir de anama hic DOYMADIM…
Babam KIZDIMI,SANARDIM;
Gok gurluyor…

Siire, soze benzemez bu YAZDIKLARIM;
Bunlar; yurekten akan ,KANLI GOZYASLARIM…
AKIL deliden DAVACI, bak ; mahkeme var;
Perdeyi YIRTTI HAYA, iDAM edildi AR…

Dosdogru soz soyleyene; DARILMA SAKIN;

ALLAH IM; oyle bir yurek nasip et;
ADINI ANSIN, ADINLA ATSIN....
Bu garibin DUASI olsun farzet;
DAMARDA kan yerine, ADIN AKSIN...

YIKILSIN, benlik ve gurur; ne varsa;

ALLAH’IM kimsesizim, mechul gelecek;
Yetimin SAHiBi SEN’SiN, budur gercek;
AGLADIM bir ömür ,beni kim güldürecek;
LAV AKAN gözler , DAGLADI daglayacak…

ALLAH’IM ne günler gördüm, YAşADIM;

Eridi; bir, bir yuregimize diktigimiz heykeller;
YANILDIK; bunlar bizi usuten; BUZDANMIS meger…
Yeni dusler, hayaller; gorunen o ki cok zor ARTIK ;
Bir KAYIGIMIZ VARDI,o da SU ALDI; YAZIK Ki BATIK…

Gurbet ve surgunde bu KACINCI bayram bilmiyorum;
Anam,babam coktan asli VATANINA donduler...
Benim surgunde cilem DOLAR MI bilmiyorum;
TASIDIGIM umutlar,yesermeden bir,bir sonduler........

Gozumden akan yas,farzedin SONBAHAR yagmuru;