HACILAR KABE’de;
Nura kosan,kelebekler gibi;
Tavaf etmekte….
Ve Arafat,heyacanla;
Misafirlerini beklemekte…
Rengarenk yuzler, simalar;
Ne yapsam FAYDASIZ, ALNIMDA buzlar CATIRDIYOR;
KALDIRIN örtüyü, yatakta ölecek adam degilim;
Beynimi, pespese cakan,YILDIRIMLAR AYDINLATIYOR;
KIRILDI tutundugum dal, gunes BATIDAN doguyor...
HAFIZAMIN fay HATTINDA SARSINTI ve deprem;
Baksan; iNSANDIR;
Damarda kan TAŞIR;
Duruşuyla asil;
Edeple; AR TAŞIR...
iNSANDIR; baksan;
BAGRINDA ne ACILAR saklar;
Bu sehir bilemezsin...
Bir an dursan,kulak kabartsan;
Belki de dinleyemezsin...
Aksamlarinda belki de gunes degil;
iSTANBUL’dan Tekirdag; a bir yol akar;
Yar camda; Masmavi gozlerle bakar;
Bu yol bitmek bilmez, hic bitmez;
UZADIKCA uzar, yaram SIZLAR, KANAR……
AMBARLI’dan ASAGI, dizilir iSTANBUL gulleri;
Guzel iSTANBUL’um; iki yakanda da HATIRAM var;
KIYILARINDA; NAZLI gelin gibi SALINAN YALILAR….
Beykoz SIRTLARINDA yedigim kasar ekmek ve gazoz;
BALIKCI ATiLLA, ASIL kureklere, poyraz; bulutlar boz…
KIZ KULESi eteklerinde yuzmek VARDI simdi;
HATIRLARIM …DOKSANLI YILLAR, ne gunlerdi;
Deryada dogdum, yuzdum, deryalarda buyudum;
Bu ne TEZATTIR ki; bir KASIK suda boguluyordum...
Beden yorgun,yurek KIRGIN takatsizim,geldi hekim;
NABZIMI tuttu,dedi; DEVASI yok,sordu bu adam kim? ?
Kaptan ,gel dertleselim; eski gunlerden;
KONUSALIM; iSTANBUL ‘dan ,gemilerden…
Ne varsa maziye dair; otur birlikte ANALIM;
iSTERSEN BOGAZI YAKALIM,SEYRiNE DALALIM…
Kaptan; bugun butun BALIKLARI SALALIM;
Beynimin fay HATTINDA bir SARSINTI ve deprem;
Bir toz bulutu; iste YIKILAN benlik kubbem;
Selam sana yokluk,hos geldin gonul soframa;
Yoklukta VARLIK; VARLIK TA YOKLUK, bu son gozdem…
AKIL destim KIRIK; simdi DELiLiK MESLEGiM;
ACI sonbahar RUZGARI gibi esen; SEN;
Ates olup ; dustugun yeri yak istersen;
Dolu olup yagsan , UMURUMDA MI olur;
BASIMA nice belalar YAGDI ,bir bilsen…
Bu yurek, SEN’den once de ACILAR cekti;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!