Şuayip Öğütçü Şiirleri - Şair Şuayip Öğütçü

yeryüzündeki her durum, gelişme, sebep sonuç,yerli yerinde ve olması gerektiği gibidir.evrende en ufak bir aksaklık göremezsiniz.
bu durum, allahın kadiri mutlak sıfatının bir neticesidir.
işte buda bir çok sorunun cevabı olduğu gibi,
neden sevdim kavuşamadımında cevabıdır aslında.
çünkü kavuşmaman senin için daha hayırlı,kasvuşmaman gerekiyor çünkü
Allah cc değer verdiği kulunu bazen yokluk,bazen hastalıkla,bazen yakınlarının kaybıyla,bazende aşk acısıyla olgunlaştırır,ona kıvam bir ağırlık bir olgunluk nasib eder. diğer bir yönüyle denii alçak kökünden gelen dünya ve ondan yaratılan insan fıtratı gereği asla doymaz,kabullenmez,razı olmaz

ellerini tutmak yüz yüze
gözlerine bakmak kırpmadan
bulutlların üzerine çıkmak
boşlukta savrulmak gibi

ne zaman ne mekan ruya

avuç içi kadar küçük
parmak izi gibi özel
karun kadar zengin
saraylar gibi güzel
benim dünyam

karanlık dehlizlerden fışkıran aydınlığını sevdim
duruşunu bakışını hal ve gidişatını sevdim
inancını sevdim sarsılmaz
mertliğini gülen yüzünü sevdim

omzundaki mavi boncuğunu

Hiç dikkat ettinmi şehrin işlek caddelerinde
saçı sakalı karışmış kirden
yırtık bir paltoyla çıplak ayaksokakta
ağzındaki izmaritin ağır ağır tükendiği gibi tükenen
bir adam iyi bak ona işte o ben

Bir köşede büzüşmüş bir güvercin
tüketmiş ömrünü bükmüş boynunu
geçmişin muhasebesini yapar gibiöylece
titrer penceremin önünde

ıslak bir kedi yavrusu doğar doğmaz başlamış çilesi

unutma....
koşarak,sessiz ve derinden gelirken ölüm
sanki hiç yakalanmayacakmış gibi davranmaman gerektiğini
lambalar bir daha hiç yanmamaca söndüğünde
geride bıraktıklarının bir ruyadan ibaret olacağını