Başıma suay taşı düştü
suay kurşunuyla delindi bağrım!
Suyuma suay zehri katıldı
suay küfürleriyle sağırlaştı
kulaklarım...!
Suay yoluma kurulan pusudur
suay sırtıma saplanan hançer,
Hiç bitmiyor gece-gündüz
bu meretin işkencesi yürekte,
İşte, evde, uykuda
düşünürken, konuşurken,yazarken
yeşerirken, sararırken, tozarken
otururken, çalışırken, gezerken
hayal ederken en ufacık güzellikleri,
Saplanıyor göğsüne
Boynuna geçiveriyor
üniforma malı yağlı urgan gibi...
Canından bezdiren insanı
ne boklu bir bela imiş bu suay!
Ne öldürüp kurtarır eziyetten
ne nefes aldırtır kolay kolay..!
16/6/2016
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 22.6.2016 05:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!