dünyanın sakalları batınca yüzüme
belirir keten ceketimde B Rh +
ve terler bir gömleklik canım
koltukaltımda biriken tuzla
ve tiz bir la sesiyle uyanırım
kalabalıkta yitirince
çoğalır sesim
ve bana ait sandığım
tüm o klişeler
er kişi niyetine
merdivenlerden iniyorsun
geride bıraktıkların detone
basamak basamak düşüyor irtifan
hava kararıyor
ve bir avuç toprak döküyorsun
seni terk edecekleri çukura
1
kırılır zaman vazosu
betondan duvarlar yıkılır
2
boş bir teselli balonu yükselir
şehirde kalan harabelerin üzerinde
rabbim bana bir cümle
öğret ki amel edeyim
bir cümle
yorgunluk şeytanına karşı
içimdeki firavuna
kulluğumu hatırlatan bir cümle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!