Kırlarda açan
Menekşeler sümbüller
Toprak susuz gönül
Sevdasız neyler
Aşka susamış safvede
Bir başkadır gecesi gündüzü
Caminin önünde toplanır büyüğü küçüğü
El öper bayramlaşır bayram günü
Köyümün adı ali özü
Yazın tarlalarında yerdik
Sana olan aşkımı bir hevesmi sandın
Bilmiyorum nelere inandın
Kimlere kandın kimlere aldandın
Bilemiyorum neydi senin adın
Aşktı sevdaydı bendeki adın
Çok çabuk geçti yıllar
Mazide kaldı yaşanan o güzel anlar
Saçlarıma düştü aklar
Yüreğimde kopan fırtınalar
Acımasızdır yalan dünya
Dönülmez bir akşamın ufkunda
Bakındım durdum sağıma soluma
Hiç kimseler kalmamış yanımda
Ne dost ne arkadaş nede akraba
Düşmüşüm yalnızlar sokağına
İçiyorsun bazı bazı kah mutluluktan
Kah üzüntünden kederinden
Seyrediyorum seni uzak köşelerden
Yaşlar süzülür gözlerinden
Kaçıyorsun köşe bucak benden
İki gözüm iki çeşme
Ağlarım talihsizliğime
Bir ateş düşer yüreğime
Uyku girmez gözlerime
Sesiz vede karanlık gecelerde
Ömür dalından koparsa bir yaprak
Gönül bahçemde açan sevda çicegi
Hiç bir zaman solmayacak
Aşkın ateşidir bütün bedenimi saracak
Öyle bir sevdaki bu
Sen sevdalı bir yürek
Neye yarar boşyere
Ağlayıpta üzülmek
Elbet bir gün gelecek
Aşkın şarabından içecek
Yandım kavruldum ağladım hep günlerce
Adın dilimden düşmedi heran hersaniye
Düşlerimde gördüm saatlerce her gece
Dünyaları verirdim bir gülüşüne bir talı sözüne
Sende vefasız çıktın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!