Suat Güney Şiirleri - Şair Suat Güney

Ey herkesi bilen gafil,
Sen kendinden bihabersın.
Geçmişini unutmuşsun,
Gelecekten bihabersin.

Suat Güney

Salına salına gele sevdiğim,
Uzamış saçların belden aşağı,
Almış eline gülü çiçeği,
Tutmuş elleriyle koldan aşağı.

Görünce sevdiğim olurum bir hoş,

Bu da geçer şarkısı,
Bu günlere yazılmış.
Ben ne zaman üzülsem,
Buda geçer diyorum.

Geçiş töreni sanki,

Esti sevda fırtınası,
Gelip gönül kapısında,
Yıktı viran etti gönlüm,
Tutsağım aşk mahpusunda.

Ah bir bilsen gülüm seni,
Ben ne kadar özlemişim.
Bakıp ela gözlerinde,
Ben dünyayı gözlemişim.

Sen sararıp solma gülüm,

Sabah vakti esen tandı,
Şafakla güneş uyandı,
Beni gördü hal utandı,
Hal beni bitirdi,hal arkadaşım.

Öğle olmuş, gün tepeye erişmiş,

Bahar gelip mor çiçekler açanda,
Türkmen kızı yaylalara çıkanda,
Ala dağda kuzuları yayarken,
Ceylanım’ı siz koruyun dağlar hey.

Kız dediğim cancağazım kuzumdur,

Yolunda oldum pervane,
Dediler bana divane.
Can’ı kurban verdim sana,
Daha benden ne istersin?

Akıl kalmadı başımda,

Adına şiir yazdığım ey nazlı güzel,
Seni okur seni yazar olmuşum.
Almışsın aklımı başımdan benim,
Seni arar seni sorar olmuşum.

Bahcede dolaşıp bağda derdiğim,

Hani gidiyormusun deyince,
Gideyim mi? diye sormuştum,
İyi bir soru demiştin bana.
Gitme kal der gibiydi sesin,
Sesini yakıyordu sıcak nefesin.
Dürüst dostum mert dostum.