Şuara ne demek diyenlere ben;
ŞUARA: KUR’ÂN’ın CÜZÜ’dür derim
Çanakkalede gör senedini sen
Cihâdı ekberin özüdür derim
İblis ki; beynine sokunca yalan
Derece kaybetti TAVUSLA YILAN
Cennette aldanıp dünyâya gelen
Âdem’in, Hawa’nın nazıdır derim
I’yâli sormuştu, CENK’ten gelirken
O’ idi; arkaya işaret eden (Salellâhü Teâlâ Aleyhi ve sellem)
Yâ ELLÂH deyince ŞEHİD dirilten
SIDDÎYK’ı Ekber’in sözüdür derim (r.a)
Hemi EBÛBEKİR hemide OMAR
Ahmak öküzleri ettiler timar
Küheylâna eyer eşşeğe semer
Akıncının Şahin, Bâz’ıdır derim
Kimisi ZİNNÛREYN, kimi ÂLİ’dir
Kimisi meczûbi kimi velîdir
Hakîkâtte ŞUARA’lar delidir
Kırılır, bükülmez pazu’dur derim
RAHMETEN LİL ÂLEMİYN’dir MUSTÂFÂ (Sallellâhü Aleyhi Vesellem)
Doğar iken halka oldu bu safâ
BİNBEŞYÜZ Senelik işte O kafa
Seyr’i hayâtından razîdır derim
Meydan-ı CİHÂD da vâki’dir tâbî
“KİM ALIR KILICI” demişti Nebî (Salellâhü Teâlâ Aleyhi Vesellem)
‘Ben alırım’ diyen DÜCÂNE gibî (r.a)
MU’SAB BİN UMEYR’in sazıdır derim (r.a)
Hudûsata sığmadığın söyledin
“MÜMİNİN KÂLBİNE SIĞARIM” dedin
İLÂHİ NAZARGÂH kılınan kâlbin
Tercümân-ı dilin bezidir derim
ZALOĞLU RÜSTEM’dir BATTAL GÂZİ’dir
YUSÛF’una ZÜLEYHA’dan yazıdır
Kimi VEYSEL GARÂNÎ’nin Muzudur
Memba-ı define, kazıdır derim
Kimi ulvî İSAR’lara sevdalı
Hepsi GAYR-İ MEŞRU bilirler falı
Ponturu yırtıktır mintan yamalı
Garip yüreklerden sızıdır derim
Kimi HÜCCÂC, gider iken NABÎ’dir
Kimi BEHLÜL DÂNÂ kim sâbî’dir
Bidâyetten hepsi HAKK’a tâbîdir
Gıffar-ı EBÛ ZERR hızıdır derim
Kimi yazdığında SAVAŞ başlatır
Kimi de yazınca CENGİ boşlatır
Kimisi gülyüzlü şeytan taşlatır
SELMÂN-I FARÎSİ VA’ZI-dır derim
Dâvâsı İLÂHÎKELİMETULLÂH
“ÂLEME HÂKÎM KIL” buyurur ELLÂH
HASSEN Bin SABİT’tir Kİ sübhânellâh
İSLÂM’ın yükselen tozudur derim
Serdettiği kafiye’yi Hece’yi
Sûreta çözemez bu bilmeceyi
MİHRAB’taki PAPAZ, HAHAM HOCA’yı!
İfşa eylemekte cüzi’dir derim
İkinci Peygamber ŞİT NEBÎ idi
Anam HAVVA babam ÂDEM’dir dedi
CENNET’in TOPRAK’ı ZAFERAN gibi
HÂLİL-i ÎBRÂHÎM tuzudur derim
Gâzi SELÂHADDÎN-İ EYYUBÎ’yi
Tarihler diyorlar KUDÜS FATİHÎ
Nenehatun, Âyşe anamız gibi
FATIMATÜ’Z-ZEHRA kızıdır derim
İHLÂS kazanında kaynayıp pişen
ALPARSLAN eline MALAZGİRT düşen
Akından akına haz alıp coşan
Koca Memil, Hatçe hazıdır derim
Lânetullâhlarla ederler cengi
FİRDEVSİ resmeder kiminin rengi
Eyyûb’dur, Musa’dır, Îsâ’dır dengi
Muhlisin gül açan yüzüdür derim
Günde, en az ON KEZ okur İHLÂS’ı
Onu bekler cennetteki binâsı
Onlara kılavuz hasların hası
HÂTEMÜ’L-ENBİYÂ izidir derim (Sallellâhü Teâlâ Aleyhi Ve Sellem)
Fazîleti; her çektiği çilede
Edebten mâ’ada yoktur fîlede
Sultanlığı; kulluk adlı kölede
Ararken meleyen kuzudur derim
Şairlik taslasın hiçoğlu hiçler
Onuda yedine alacak göçler
Hikmeti Kırklarla, yediler, üçler
Birde, bilenlerin kozudur derim
Yâd’a müstemleke kılınmış liman
Gemi benim, düşman elinde dümen
Batılı ezerken verilmez emân
Çiğnerken kamaşmaz azıdır derim
Bir gün İSLÂMİ’de divâna varır
Külli amelini bire bir görür
Indî İLÂHİ’de biçare, durur
Tevbesi; mâsiyet közüdür derim
I
Kayıt Tarihi : 30.8.2022 12:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!