El mi alem di,
Alem mi eldi?
İçimizde biz mi el alemdik?
Kendimize el olduk,
Bazen gülümseyerek,
Bazen sessizce.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Şiir; kelimeleriyle bir toplumsal aynaya bakıyor ama aynadaki yansımalar yabancı.
Her dize, bir “sual” gibi; cevabı olmayan ama sorulması gereken sorular.
Şiirin sonunda “soğuk çay tadı” metaforu, zamanla solan duyguların, alışkanlıkların ve belki de umutların sembolü oluyor.
Tebrikler güzel bir şiir daha
Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta