Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Şiir; kelimeleriyle bir toplumsal aynaya bakıyor ama aynadaki yansımalar yabancı.
Her dize, bir “sual” gibi; cevabı olmayan ama sorulması gereken sorular.
Şiirin sonunda “soğuk çay tadı” metaforu, zamanla solan duyguların, alışkanlıkların ve belki de umutların sembolü oluyor.
Tebrikler güzel bir şiir daha
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta