Sual Şiiri - Tuncay Zahid Çelik

Anlamazlar deli derler,
anlayınca veli derler,
velisine deli, delisine veli derler,
iş işten geçince de,
ah edip, keşke derler.

senin için üzüleni,
kendisinden geçeni,
ben değil sen diyeni,
bul da başucuna koy.

gece gündüz ağlamadan,
ahlayıp da vahlamadan,
ön yargıyla dışlamadan,
düşün sadece bir an;
görünen mi gerçek?
görünmez mi gerçek?

ah'ın çok büyüktür sanma,
ya haksızsa bütün ahın,
yüz çevirdiklerin, Vah'ın,
sevdiğiyse Allah'ın...!

düşün ki, dost kim? gerçek ne?
görünen ne söylenen ne?
nedir sebep görünende?
görünmeyen Giz nerde?

Ya doğru bildiklerin yanlış,
Ya yanlış bildiklerin doğruysa?
hiç sordun mu kendine;
ben neredeyim?
ve ben kimim?

bembeyaz odalarda
kirden uzak akıllarda
ve buz gibi yataklarda
sor kendine ben neyim?

ve sor Sen nesin?