Kavgaların semeresi sonudur.
Bilmeyenler bilsin bu önemlı konudur,
Akan kanların,malum sonudur.
Adında hikmet var barış yazısı.
Bazan resmie takıl kalır, gözlerim.
Bazan titrer yüreğim.
Korkudan tutulur dillerim.
Çünkü çöl ortasındayım.
mecnun ettin diyarlarda gezdirdin.
Canan uzaktaydı. Bana sezdirdin
Vefadan, ırak ettin sen beni
Düşmez,gölerime vefan güzelim
Bugünde acın,! acıtıyor, içimı.
Boş veremiyorum ,içimdeki acıyı
Gölgenı bulsam, sarılacağım
Bütün kayıpları, gerı alacağım.
Öyle uzaktasınki, canım
Nefesinin, sesimi geldi..? ne
Birden irkildi, yüreğim
Öyle uzaktasınki canım
Toprağın yağmuru bekler gibi
Cansın, derdin bana derdim,dinlerdin.
Öyle mahsum,öyle içten bendendin
Derdimi unutturan,tek sendin.
Canlar diyarına, yolladım seni
Karşıda görünen ulu bir çınar
Kaç kişi konakladı. Senin gölgende.
Hiç birinin vakti yoktu sen gibi.
Her zaman yocular, giderdı çınar.
Sana sessiz, sessiz derdim söylerim.
Garip düşmüş, bir leylayım.
Mecnun olsa yarim,olsa di yarım.
Cınarlar altına, gelmez o yarim
sana, korkmayı korkuyu öyrettiler.
gel yanıma sarıl bana çocuk
hayata,sarılır gibi.sımsıkı
Gerekirse inçit,bağır cağır.
gene garip günler,garip ruyalar
Ruyalar ardında ağlamaklıyım.
Ne söylesem öyle boşki benim neznimde
Akar suları ağlatmaktayım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!