Su Zambağım Şiiri - Pelin Kahraman

Açtı su zambağım bataklığa bulanan iklimlerimde,
Bir yanım dipte idi, diğer yanım boş ümitlerde,
Batan yüreğimi bulup,su üzerine çıkartan
Azalan umutlarımı bir gülüşüyle çoğaltan SEN;
Nasıl bir Şirin oldumda Ferhat gibi delip geldin dağları bil bilsem,
Gelişinle yangınlara nasıl alevler saçtığını bir görebilsen...

Yapraklar şahit olsun bundan böyle,
Kızmızısı,sarısı pervazlansın güneşinle,
Hüzmelerin en güzelinin vurduğu yüzüne,aşık ettiğin yürekle
Saçının tek teline zarar gelmesin diye aldığım siperle
Ve açtı açacak çiçeklerimle,
Sonbahara yakışır bir geliş hikayenle,
Köklerimi sağlamlaştıran nilüferle,
Masalıma bir kahraman oluyor
Doluca bir yürekle aralıyorsun ışıklar saçan kapılarımı
Ben öylece kalakalıyor
Ve sadece şu kelimeleri dökebiliyorum mısralarıma:

Dizelerime verdiğim hayat; hiç doğmamış güneş idi,
Gelişinle ömrüme güneş açıp, kaybolduğum sokaklarda bir ışık oldun.
İzini sürüyorum bana sunduğun bu güzel yolun
Ve ömrümü o sessiz gülüşüne severek adıyorum.
Seni Seviyorum.
Pelin Kahraman.