Şu Yorgun Yüreğim Şiiri - Veysel Kızlark ...

Gönlüm bir başka yorgun bu akşam yine,
Bertaraf oldum azgın dalgalarda boğuşup,
Coğrafyası bozuk iklimlere kulaç atmaktan
Bir yol göstersen şu deli gönlüme,
Bu fırtına alabora eder beni
Sen ışığım olmasan yan yatar bu gemi,
Rotam belli değil,
Pusulamın çoktan kırılmış ibresi.

Yalnız götüremem ben bu gemiyi,
Yüküm ağır ambarlarımda kahır yüklü,
Güç bela yol almaktayım,
Dört bir yanım uçsuz bucaksız okyanus
Karaya hasret gözlerim aylardan beri,
Açık denizlerdeyim ama nefes almak ne mümkün
Aşkın çekilmez yükünden yoruldum
Gel bu coğrafyası bozuk iklimlerde yalnız,
Bir başıma koyup ta birde sen yorma beni..

Varmasın benimle sevda denizinde kulaç atmaya?
Coğrafyası bozuk iklimlerde keşfe çıkmaya?
Hadi çekinme uzat ellerini,
Gönlümün kılavuzu ol hayat yolunda.
Son limana kadar gururla taşırım inan seni.
Varmasın benimle yüreğini ortaya koyda söyle,
Hadi daha fazla yorma,
Şu yorgun yüreğimi...

Kılavuzum ol
Gemici feneri gibi aydınlat hayat yolumu.
Yoksa kıyıya vardığımın farkına varamadan,
Boyumdan büyük kayalara çarparım gemimi.
Yürütemem ben sensiz bu sevda gemimi.
Son bulur nihayetinde bu yolculuk,
Sonum dehşete ermeden gel
Ömrümün sonunda vakfettiğim aşk yükü,
Zannettiğinden de çok yorar beni
Karaya oturursa bu gemi,
Sensin inan bunun sebebi.
Rotası belli olmayan yollarda, bir başıma
İbresi kırık pusulayla bir başıma bırakma beni.

Veysel KIZLARKAYASI
25.NİSAN.2009.