uzun yollar arşınladım,
yapraklarım sürgün ardımda
güldüğünde düşüm,
buluta kalırım umarsız karanlığımda
..... beni bir şiire yasla
-ne zaman bir şiir geçerse kapından
bil ki hüznün ayak sesidir duyulan-
zamansız bir akarsudur aşk
yosunlu anıları aşarak
sözün kapısını hüzne aralar
öcünü alır iç denizine çarparak!
vakitsiz bir elveda sonrası
soluğunda ürperen mısraları sustuk
paramparça bir hikaye kaldı senden yana
rüzgarın dilinde intihar büyüten korlar
sıçrar içinin ormanlarına
sözcükler infilak ederken
kül ve toz kalır ömründen yana…
sağır bir şiire sığınırsın umarsızca
karanlığın gölgesine yaslanıp
hüzzamlar sağarsın sokak lambasından
övüncün olur kaybettiğin aşk!
ne zaman bir şiir geçerse kapından
hüznün ayak sesidir adını unutturan
Kayıt Tarihi : 18.4.2010 18:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!