Su Yandı Gördün mü Aşk! Şiiri - Sevinç İnal

Bu öyle bir talan ki harman oldu toprağım
Savrulan yüreğime vurdu hazan yaprağım
Yine yanıyor bağrım enkaz oldu otağım
Sen dolanma a bağban bu harap viranede
Ne işin ola senin şu gariban hanede…

Salkım saçak hüzün var koca gönül dağımda
Şahrem şahrem yarıldı ot bitmiyor bağımda
Sanki takılıp kaldı yüreksizler ağımda
Her vurguna eyvallah demekten de yoruldum
Hep sustuğum için mi vuruldukça vuruldum…

Hani böyle değildi sevmelerin yasası
Hani aşk için yanan tatmayacaktı yası
Böyle aht etmedik mi bu demiştik esası
Sen mi döndün sözünden ben mi yanlış anladım
Gördüğüm tek gerçek var sona yazıldı adım…

Şimdi avuturken ben, kendimi kendim ile
Hakkın tecellisidir, derim belki bu çile
Kimler düşmedi söyle, bu yolda dilden dile
Boşa mı kürek çekti Ferhat ile şirinler
İçimdeki mabette her âşık başka inler…

Sanki dağlandı gözler deniz boyandı ala
Bahar geldi sanmıştım nasıl kar düştü dala
Belki son seferdi bu, gitmeye çeyrek kala
Haydi salla elini alışığım nasılsa
Ben hüzzama mıhlandım o çalsın son fasılsa…

Su yandı gördün mü aşk gördün mü yaptığını
Ne bilirdim ben senin kimlere taptığını
Bu Gülzarı terk edip batağa saptığını
Sana mı ağlayayım kendime mi yanayım
Ben şaşırdım bu yolu bilmem kime kanayım…

Vecd ile sevdim Yarab hiç hesap etmedim ki
Kime gönül verip de gönlüne yetmedim ki
Ben sevdim diye beni ille sev demedim ki
Nasıl yaktın ey Tanrım! Bu hangi ateşindi?
Şimdi üfle de bitsin kor yüreklere indi…

Yüzüm nasıl kızarır hicap ettim yermekten
Gün ortasına inmiş bulutları görmekten
Ben de usandım artık hep kendimden vermekten
Sen dolanma a bağban göçtü gayrı kervanım
Doldu heybem gam ile yine ağlar sol yanım…

Su yandı gördün mü aşk! Gördün mü yaptığını? Sevda muştalı bende duymam anlattığını…