Su Yalnızlığı! .. Şiiri - İsa Yılmaz

okyanus ortasında bir su damlası
sanki ışıltılı maviliklerde açan
bir gül goncası, bir güneş parçası
yedi rengi var bin bir renge karışan
tükenmeyen mutluluğu var sanırsın
bitmez coşkusu dalgaların
göğün altında, yerin üstünde
yosunlu kayalardan çok uzakta
maviliklerin en üstünde
bir su damlası var
bir de yalnızlığı var oysa
evet, bir de yalnızlığı var okyanusları saran
su yalnızlığı derler adına
bir tek dalgalar arasına karışanlar
kıtalar arası dolaşanlar
güneşin yedi rengini yansıtanlar
sayısız damlacığın arasında dans ederken
yalnızlık çekenler bilir bunu
bir de sırtından bıçaklanmışlar
ihanet en büyük ateştir oysa
sadakat ise ölümsüz bir su damlası
yalnız, çaresiz ve sahipsiz
okyanuslara terkedilmiş
dalgaların ve fırtınaların insafına bırakılmış
sepet içindeki bir can parçası
çirkeflikler içinde bile masum kalan
fırtınalara meydan okuyan
bir su damlası…