İletinde ne güzel belirtmişsin sana yazdığım şiirler için Su; “bu şekilde beni unutmasın ” diye. Ama Su;
Unutmamak:
Bir insanın içinde, içinin derinliklerinde yaşamak, yaşam boyunca. Yapraklar kuruyacak dökülecek ağaçlardan usul usul ve yok olacak sonbaharda ama sen hala yaşayacaksın. Kar eriyecek, dağlar içini boşaltacak ve dağların eteklerinde belki sel olacak, hayvanları telef edecek belki ama sen hala insanın küçük yapısında yaşayacaksın. Yaz olacak, rüzgar esecek okyanusun gizeminden. Kkaraya esecek rüzgar ve muson yağmurları başlayacak. Sonra tsunami oluşacak, insanlar ölecek belki koca koca dalgaların arasından. Ama sen hala yaşayacaksın küçük insan yüreğinde. Onurla, dik yaşayacaksın. Ama yaşatan, yaprağa dönecek, karıncaya benzeyecek ve yitirilmiş insan olacak belki. Ne olursa olsun hayat akacak, yaşam kendini sürekli yenileyecek ve sen hep yaşayacaksın küçük aciz bedende.
Unutulmadan:
İçimde yaşamanın sebebi ne bir şiir kitabı olacak nede bir hikaye. İlk baharımsı saçların olacak, gözlerin olacak, dudakların, sevecenliğin ve belki de çocuksu gülümsemen olacak, yağmuru anlatışın olacak belki veya mavi sıcak ışıklarıyla yıldızın olacak, belki belki de tenime sıcak yağmur tanesi gibi akan göz yaşların olacak günahkar bedende yaşama sebebin. Belki görüntün değil ama görüntünü bana sunan ruhun olacak bu bedende yaşama sebebin Su.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta