Su verirmisin Şiiri - Yılmaz Öztürk

Sevgiye yanan yüreğim geceyi unuttu
Gündüzler nedir bilmiyor maziyi kuruttu
En tatlı anısı kalp yarasında tuz kurumu
Bir damla su verirmisin yüreğim suyu unuttu

Çölde serap görmekle geçti hayatım
Gülmek nedir adından başka bilmedim
Tebessüm bana seninle olmaktı bilmedin
Beni yıllardır sevgi suyuna hasret bıraktın

Suya hasret topraklar kurudu çatladı
Bu can can suyunu kara taşta aradı
Taşk senden merhametli bana acıdı
Senden su istedim veremdin bu son ricaydı

Toprak kurudu Fırat suyu versende artık
Fayda etmez heryerimi sardı kuraklık
Bırakıyorum seni aleme belki ibret alır insanlık
Su verirsen bitecek bu yürekteki kuraklık