Şu dârıdünyâda insanın payına düşen
bir avuç topraktı
tiranlar kesti suyun başını
her nedense
su verip yeşertmedi
oysa insan toprağı ne güzel kokardı
hele bir su değmeye görsün
bu muydu kutsal yazgı
köle ve efendi
öyle mi
yoğurdukça yoğurdu acı
bir gün yaşamadan
kurudu gitti has bahçe
kurudu gitti kocaman insan ağacı.
Kayıt Tarihi : 26.5.2019 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!