Sabah yürüyüşümü yarılamıştım ve tempom hızlanmıştı epey bir anda yerde bir çift terliğe ilişti gözüm. Kan içindeydi biri ve parmak arası bu terliklerin biri kopmuştu. Hayal gücüm yerindeydi yine ve ben başladım kurguya. Acaba bir kadın tacize mi uğradı gibilerinden.Yoluma devam ediyordum ki sahilde kendine sarılmış bir kadın vardı.
Ona yaklaştığımda perişan bir haldeydi, zavallı kadın diye geçirdim içimden, kim bilir hikayesi ne, kim, ya da kimler onu bu hale getirdi…! ! !
Ne kadar olmuştu yürüdüğü bilmiyordu, saatlerdir yürüyor özgürce bağırıyor, avazı çıktığı kadar ağlıyordu. İsyan ateşi yakıyordu hem ruhunu, hem bedenini. Patikadan aşağı doğru koşarcasına adımlıyordu yolu kan içindeydi narin parmakları.Acı duyduğunun bile farkında değildi, çünkü yüreğinin acısı çok daha fazlaydı.
