Söğüt ağacının dalları gibi saçların,
Yer tutmuşum ben, ucundan, kıyısından!
Çeksem seni kendime, kopacaksın,
Yeter. gönlüme, dökülen yaprakların.
Sana, biraz daha yaklaşabilmek için,
Bahar yağmurlarını bekleyeceğim.
Ama, ne olursun, dokunmamı isteme!
Ben seni, çok yakın olan bir uzaktan seveceğim!
Kayıt Tarihi : 23.3.2017 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!