Su ve iğne Şiiri - Necdet Arslan

düşsel somutların
sözünü eskitmişim çoktandır

mavi,o gözlere perdelerini indirmiştir
aralama,göktaşlarını yudumlayamaz gölge

kurtulmuştur
kendi anlamından ve derdinden sanı
ben ırgatlığa soyunmuşum kazılar içinde

ruhu yoktur o italik bakışların
rüzgarın kırdığı camlardan kaçıp kurtul

bu sıskalık bu baskınlık
bu benim eyreti görüntüm
utangaç bir iç denizdir
bilmez tuzunu nasıl,kime salacağını

nerden koparıldığı kestirilemeyen
bellek fısıltılarına gönül koyar şiirler

gülümseyen bir goncaya
nasıl bakılacağını öğret kalemime

bir yersizlik uğruna telaşla ateşe verip
içinde sevda arama koca dağın….