yüreğimizden akan renklerin tekneye her düşüşünde ki cümbüş..
bu cümbüşün içinde her birimiz kayboluyoruz..
henüz kendimizi ve teknemizi kontrol edemiyoruz..
fırçalarımızdan çıkan boyalar canları nasıl isterse öyle teknemize ulaşıyorlar..
sizler küçük olun,sizler büyük olun,sizler orta olun diye diretsekte..
-hoopp dur bakalım diyor teknemiz..önce sen ne istediğini bil,önce sen
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta