Şu Sokak Şiiri - Habibe Merih Atalay

Hepimizin belleğinde bi 'şu sokak' vardır
Şu sokağın, bu köşesinden
Oturup da bakmışlığımız..

Evet, bi 'bu köşe' de vardır muhakkak
Her 'şu sokak' da
Bir 'bu köşe' olmazsa olmaz

Bakıp da durup düşünürüz
'Şu sokak, bu köşe..
Nerden nereye bir araya geldik? ' diye...

Sevgi Market
Yeşilçam Kuruyemiş
Topkapı Saraydan Fırın Kafe ve..
Toros Mahallesi...

Bi dostluk abidesi önünde
Buluşuvermiş kahramanlar gibiyiz...
Dikilip kalıyoruz karşısında yine
Şu Dikilitaş'ın

İki okşamayla delişerek,
Oranı buranı koklayıp üzerine atlamaya,
Tepene çıkmaya çalışan hatta
Tasmalı, sahipli, köpek olup çıkmak
İşten bile değil o an..
'Kahve de ikramımız olsun' cümlesine...

İşte bu köşede, aah!
Yekpare bi akılla donanmış beyinler,
Yoksa nasıl konuşup anlaşabilirdik..
Öyle ya... yine de zaman zaman
Bakışın bile yeterli geldiği anlar vardır,
Olmaz mı,
Olur elbet.

Konuşmanın kifayetsiz kaldığı anlar olduğu gibi

Ne gidilmiştir keşfetmeye,
Ne gelinmiştir gezintilerden,
Ne de bulunmuştur oysa,
Şu sokakta.,
Bu köşede
Bi düşünceler yumağı yuvalanmıştır yine de
Patilerinin arasına oynatan oyalatan
Hiç durmaz karşılarsın işte 'o pası'..,

Yine de icat etmen gereklidir ille de aşkı,
Şu sokakta,
Bu köşesinde,
O bakışında.. Taaa..
Uzaklardan uzaklara tırmanan tırmandıran
O göz temasından,
Başlamıştır çoktan bomba bi temaşa...
Şu sokaklarda
Bu köşelerdeki
Bu durup düşünmelerde.. ki
Ürkek ürkek...
Üretkendir beynin ama mısralar arasında...
Dönüp dolaşacak
Dolup taşıracaktır artık 'o salon'u coşkuyla!

'Dur gitmeyelim' ler,
'Kalalım biraz daha' lar.. la… diye.. diye
'Emre' diyordur bir ses..
'Lauft weg' (Kaçın!)
ve
sizlik..

Olmaz mı
Olur
Olur elbet

Açızdır işte
Çaresizce saldırırız sofraya
Bi 'sofra' da vardır belleğimizde
Kumrular gibi domalacakken
Sek-s-ekle geçirdiğimiz günlerde de
Sevişemeyeceğimize göre, hadi
Uskumrular gibi akvaryumumuzdaki
Oksijen borusuna üfleyelim beraber
Nefessiz kalakalalım
Siz biz // biz bize

Geçmişten çıkıp geldik işte
Şu sokaktaki 'bu parka'..
Anımsıyoruz yeniden oturmuşluğumuzu
'Şu banka'.

Çekirdek çitlenmedi hayır!

'Sen ve Ben'
Boynumuza dolaşmış at yularları
Sahipleri biraz uzaklarda
Dizlerimiz değmiş-miş- işte
Bi noktasından
Sızmış-mış- arzularımız
En kuytusundan..

Geçmişlerden çıka geldim
Sürüyerek ayağımı
Peşi sıra döküldüm...
Bi toplasan diyorum
Parça tesirli etkisiyle
Dağıldı tüm anlar semaya

Geçmişimi damıtıp çıkarttım seni
Biraz da özlemimden...
Oturtuyorum işte yenileyin bankımıza..

Ağlatma ama beni diyorum
Bu kez aldatma sakın
Düşlerinde bile kır dizini
Otur hiç olmazsa hayalimde..

Ayrılıklar 'Evet'liyor
'Kazanılmış' şu geçmişten
Sokağımız selamlıyor yine
'Merhaba, yeni komşu.'