Şu söğüt ağacı Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Şu
Söğüt ağacı,
Anlatır rüzgara duygularını.

Karşımda
Bulutlar içinde
Sevdiğimin hayalı.

Yaşadığımızı söyler,
Uçan kelebek.

Benek, benek
Eller
Neyleyecek?

Gören görecek.

Zamanımıydı böyle,
Bırakıp gitmek.
Gitmek.
Gitmek…

Kırık bir kaptan
Dökülmeye benzedi en güzel günlerimiz.

Hangisi,

Ne,
Dene bilir,
Kader denildi.

Çaylar da,
Taş.
Duvarlarda resim.
Nerdesin…

Avuturmu,
Sensizliği
Bilinmez bilmece.

Sürüklenip duruyoruz
Akan sel önünde,
İstediğince.

Gelse,
Görse,
Bir şeyler söylese…

Suskunluğumu
Alıp götürse…

Neyler
Böyle
Can…
Bedenden uzaklaşan,
Ruhumu arıyorum.

Nasıl avunur çölde kum,

Yoksun.

Yoluğun,
Sarıyor
Bulut, bulut
Gök yüzümü.