Su Şiiri Şiiri - Ali Tekmil

-1-

suya sürdüm yüzümü
can suyuna
rüzgârım tazelendi
zemheride kıl çadıra düşsem de
akacak yer bulurum
çün 'gül dönüyor avucumda'
suyun emzirdiği

- 2 -

berhava açıldı ellerim su diye göz diyarına
bir çetrefil ziya düştü kalbimin ortasına
tabib yok derman yok ki el sürüp em eyleye
bir yudum suydu ki gülüşün ruhumdaki geceye

-3 -

şimdiye pek güvenmem ters oturur terkiye
suya götürür ben'i dönüşü hakgetire
suya yazıldı bu ömür uzunun incesine
arpacığın arpasından menzilin öncesine

- 4 -

bütün aşklara kapadım ağzımı
yalnız su anladı beni
Vefa'yı İstanbul'da bilirdim
suyun sarayını bilmeden önce
derim ki:
bülbülün de bir yuva kadardır gamı
ancak sudur ki
kaydeder serencamı

-5 -

Vefa'yı sordum İstanbul'a
o bile tanımadı
bu yüzden gül bülbülü
bahara bağışladı

Ali Tekmil / 21.05.2006 – Urla.