Su sesi Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Ne zaman ki sana aitleri kuşandım o zaman sen oldum
o zaman işte ben
ben oldum

müjgan’ın ne zaman arşa yükselseydi figanı
canımın canı ah

gül dikeni olur hüznün batar kalbime
her sabah bir rota tutturur sana gider senden gelirim
günde kaç sefer
bütün nafakam bu
bütün gelirim

aç yatarsam da
ne çıkar beslenirim aşk’ınla
bilemezsin nasıl
sen gülersin
Çiğdemler açar benim koynumda
ağlarsın
bulutlanırım ben de
yağar yağmurlar
düşünce toprağa tohum
şaha kalkar filiz verir
gök kağıt
fidan orman olur kalemimde
yazar hep sana yazar
ne zaman söz etsem senden
sarılır birbirine dans eder harfler
tutuşurlar el lele halay olur horon olur
mendil elde türkü dilde
roman olur

aşk denen olgu
aramızda beliren bulutları dağıtır alır gönlümüzü
ne zaman ansam seni iyilik güzellik zuhur eder
sarar bedenimi cennet sarileri
cıvıldaşır kuşlar gök yüzümde

ağzı kulaklarına varan
sesli sesli gülen
biri
içimde
sen gibi

eski zamanlardan kenar köşede kalmış kırık bir plakta
eski bir şarkının güftesi
akıyor içime sabah
sabahın umudu
su sesi

Okaliptus ağaçlarının sıralandığı sahil boyu şamata
içim bi hoş oluyor gölgeler içindeyim
ne gün seni kuşansam
yanar döner bir libasa bürünmüşlüğümün etekleri
zil çalar

geceleri duyduğum bu fısıltılar da ne
müjgan’ lar bir birini teselli etmeden uzak batar içime

denizlerin uzak hikayeleri
düşüncemde seni alır beni alır götürür başka bir boyuta
seyrederim alemi

daha başkadır uzak denizlerin uzak hikayeleri
kuşları başkaca öter

değil ki Ege’nin fethi
bulutlarının beyaz olduğu gibi
orada
ay da beyaz
beyazdır çoğu gece

çıkıp yola
uzun uzun gitmek gitmek gitmek
adım başı izler bırakarak yaşamak tadında
ne dramatk bir örgü bu nerede başlar nerede biter
şafakla gün batımı arası
her gün yürümekten yorulduğumuz bu sahra

nedendir uzattığında elini elime
içimde barınan o gizli sevinç
çıkar su yüzüne
sesin su sesi

kaç ton ki omuzlarımıza abanan bu acımasız vinç
yağmasın ne çıkar olmasın sebil
bin bir sitem
bin bir kahır
hır gür

kaynağına dönenceyim nehirim şimdi
azgın sel sel
sisler bürünmüş çok uzak menzil

inadına
senindir hayat inadına
yollar taşlar kayalar ovalar sahralar
cenge cenk

güç yetmezse de çözmeye
sor ki bu nasıl bir gizem nasıl korkunç sır
yanıbaşında ömrümüze ömür katan
su sesi
senin sesin bir de
kuşandığım
giyindiğim bol bir harmaniye gibi şakır eteklerinin zilleri

takibindeyim hayat

her ne kadar
haraç mezat satılsa da duyguların
ve hayallerin
hadsiz sömürün

ruhuna dokunmadan dokunamadan
tapınan sevgilinin saçına
sen ol
ben
kalbinin kalbinde

neden dar senin dünyan
olmak isterken istekle payidar

beni yare götür su sesi
suda hayat var

25/Haziran/2013/Salı/Bodrum

Yüksel Nimet Apel