Yağmur yağıyor du, biz sıcaklığımızla deniz kenarında üzerimize düşen damlaların buharını kokluyorduk. Herkesin taşıdığı kendi buharı vardı ve ortak bir buhar kokusunu çekiyordu yan yana üç adım...
Geceydi, zamanın ve dördüncü nefesin adı oysa biz duygularını yağmura dökme niyetiyle üç adımdık, kenarıydı denizin ıslaktı giysiler, tarihsel anıydı yaşayabilme düşüncesinin, kalırdık geceye yorgun gözlerle. Düşlerdik geceye planlanan bir devrimi veya yalnızlığımıza karşı bir ayaklanma tasarısını yada heyecan adlı adımlara yeni isimler bulmayı ve büyümeyi...
Büyürken düşlerimiz gecenin eşsiz sığınağın da ben gitmeliydim başka düşleri büyütmeye...
Kayıt Tarihi : 7.4.2008 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!