Su Renginde Şiiri - Özge Özgen

Bazen koskoca bir yok oluştur zaman
Ağlamaklı bir konuşmadan sonra kalbiyle savuran bir rüzgardan
su renginde akıp giden
hayatlar
kopartacak insanı
yalnızlıktan

Yalnız çiçekler mi çürür
yapraklar mı kuruyup düşer dalından
Geçip giden ne varsa yüzünün kıvrımlarından akan
üzerine bastığın anda daha da derine inen
o anılar değil midir yaşanan

Nasılda duvara asılı kaldı, annen ve baban

Çoğu yorgunluktan
Bir çoğu yaşlılıktan

Ve ne çok yağmurla bir olup kirpiklerimde durmuştur
zaman
Bir çoğu ölüm korkusundan olmalı
Bir çoğu yine yalnızlıktan

Oysa gülüşlerime takılıp akan
o gül gibi duran, ay
Nasılda berraktı ilk bakıldığında
Nasılda körpe çocuklar
doğurdu kimine
Nisan!
Birçok alışıla gelmiş.
yaşanan, an

Yaşanmayan
Yaşanamayan
Hayatlar
Mutluluklar

Ne çok içimi tırmalar zaman

Ve geride kalanlar için hayat nasılda yalanmış
Çok zaman sonra anlıyor insan...