Şu po-po-liti-ca-cı-lar-a aaa
Acıyorum
Ne kadar da zavallılar
Kendilerini yaşayamazlar
Koltuğun rahatlığında yatan
Sara ve şizofreniden doğma hastalıkla
Öldükten sonra çocuklarının sevgili kalmasına yasa çıkarırlar
Hastalığamı vermeli
Adam adam olsa
Bir defa geldiği dünyaya...
Şu onur...
Şu insani davranışlar...
Şu paylaşım duygular...
Şu çöp tenekesi...
Şu cep sevdası...
Şu karı yer....
Şu ben-cilik...
Şu tanrılaşan..
Deprem olmuş bizim illerde
Nüfüs varda insan? ? ?
Kuklarımız
Kuklalarıyız
Kuklalarılar
Kuklalarıdır
Kuklaların...
Kayıt Tarihi : 20.5.2007 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir zavallılık sonucu kendi yetersizliğini verilen güçleri bireysel kulanan onursuz yaşamlardan duyduğum rahatsızlıkların bir nebze rahatlaması için....kendi kendini yöneten insanlık dünyasında kimsenin kendini yaşayamamasının gınasıdır
TÜM YORUMLAR (1)