ŞU NEFSİMDEN
Dünyayı versen yutar, karnı patlasa doymaz
Beni benden aldı da yine gelip uslanmaz
Yirmi dört saat yatsa gene uykuya kanmaz
Hep çektiğim nefsimden, nefsimden
Hep şu alçak nefsimden
İstediği dünyada ebediyen yaşamak
Ahireti unutup dünyayı mekân tutmak
Ne güzel bir şey diyor şeytanla kardeş olmak
Hep çektiğim nefsimden, nefsimden
Hep şu şeytan nefsimden
Her gün tevbe ederim dinlemez ki şu nefsim
Vallahi yemin etsem bozduracak yeminim
Ben seni götürecek tabibi de bilirim
Hep çektiğim nefsimden, nefsimden
Hep şu adi nefsimden
Allah’ı isteyene bu eziyet revamı
İblis senin atandır sen iblisin devamı
Ben Hakkı istiyorum bırak artık yakamı
Ya Rab kurtar nefsimden, nefsimden
Şu emmare nefsimden
11.11.1991,Batıkent; 20–21.04.1992 İstanbul
Kayıt Tarihi : 24.9.2020 17:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!