Bir dünya çiziyorduk ellerimizle
ayaklarda baston yutmuş bir çarık
ikimizden birini sıraya diziyordu zaman
alt tarafı boşluk düşen kaçıyordu hayattan
sonra su misali düşünceler akımında
yürürken saltanatın eteğine bastı ayağım
bir buz kaydı altımdan sonrası dönerken havada
mevlana ya ulaşmışım çoktan
uyandığımı sanmıyorum o yokuştan
ölüm bekliyormuş meğerse çoktan
dünya dediğim bu yalandan...
Kayıt Tarihi : 25.7.2011 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!