Su Misali Şiirleri - Şair Su Misali

Öfke var yüreğimin şavkında bugün
Rüzgarın karşısında duran fırtınaya karşı koyan yüreğimi AFFET YARAB

Hiddetle esen rüzgarlar bile bu kadar zarar vermedi yeryüzüne

Al bu şiddetinden etrafina zarar veren yüreğimi benden alda korkum artmasın sana hesap verecegim günden

Yıldızlar kadar uzak
Bir nefes kadar yakın
Yüreğimdeki sevda ateşi
Alev renginde kızıl buz renginde gri
Bazen gök kuşağı gibi renkli
Yok bunun ortası

__"Allaha emanet ol " dedim
__Ne bu ayrılık gibi dedi
__Biz hiç ayrılamadığımız gibi hiç te kavuşamadık dedim.... öyle değilmi sevgili

Hava soğuk..Üşüyor ellerim
Gözyaşlarımın sıcaklığı ısıtıyor yanaklarımı
Saçlarım ellerime dolanmış
Kalbimde saklanıyor hüzün
Ve sen...... sana teslim olmuş bedenim
Sen soluk oluyorsun her nefesimde

Yangın yerine döndü yüreğim
Sönmüyor sönmeyecek
Hiç kimse ne için yandığını bilmedi bilmeyecek
Yaradan bilir sebebini yanlız
Bu yürek ondan başkasına hesap vermedi
Vermeyecek...

Sol yanıma vurdu zemheri
Yakarken dondurdu yüreğimi
Içimi yakan ateş
Yüreğime düşen ayaz
Öyle acıtıyor ki beni
Çığlık ciglik yükselirken sessizliğim

Mevlana'nın dediğine göre seven ile sevilen arasında görünmez bir bağ olurmuş. Mesafeler uzaklaştıkça bu bağ gerilir, can acıtır ama asla kopmazmış. Sevilen gün geçtikçe güzelleşir, seven daha çok yanarmış. Vuslat arzusuyla yanan bir yürek için bu yakıcı bir hal alsada asla sevdiğine sitem etmemeliymiş. Sevdiğini sahiplenmek yerine,gönlünün sultanı olarak görmeliymiş. Gözler sana dönük, yürek sana dönük, gönül sana dönük. Gönlümdekileri bir sen bir de bu aşkı yüreğime koyan merhameti sonsuz olan Rabbim biliyor. Başkası bilmesede olur. Aşk zaten üç kişilik değil mi. SEVEN, SEVİLEN, SEVDİREN bu aşkı yüreğime koyana seni sevdirene hamdolsun, şükürler olsun.

Öyle güzelki özlemek seni ve beklemek gelmiyeceğini bile bile beklemek,
Belkide hiç düşünmeden sadece seninle nefes alabilmek,
Sesini duyabilmek için her dakika telefona bakabilmek ve beklemek,
Aklına geliyormuyum diye düşünüyorum çok zaman
Acaba oda özlüyormudur diye soruyorum rabbime ve sonra sadece dua ediyorum
Rabbim onun 1 dakika bile aklımdan çıkmasına izin verme diye.........

Bir damla zehirde ölmek gibi bu aşk
Canımın içine işlenmiş güzel bir nakış gibi
Her iğne batışında canını yakan
Canın yandikça güzelleşen
Kalbinin her bir karesine battıkça gerçekleşen
Hiç eskimeden yıllarca sürebilen

Kalbim sıkışıyor nefes alamıyorum. Bu bilinmezlik öldürüyor beni.
Ne olduğunu bilmediğim birsey bu..Sebepleri olan ama.. anlatamadığım şeyler kimse ile paylasamadığım kimseye anlatamadigim ve anlatamiyacagim o kadar çok şey var ki beynimde....Düşünmekten yoruldum düşüncelerimden kurtulmak istiyorum ama olmuyor... Bu bilinmezlikte Boğuluyorum.... BOGULUYORUMM