Şu'leriz Şiiri - Mehmet Sani Özel

Bir efsaneye uyanmışta
Bir ulu dağın ihtişamında feynan
Eteklerinde çiçek vadisi, belinde meltem
Çevirirken görmüştüm, feleğin çarkını
Ayakları sıcak sularda şimdi
Ferhunde, görünüşte

Yumuşak döşekler vardı, üryan ülkesinde
İncinmesin diye, yar uçurumlarına düşüşte
Şu fariha sevinç peyda, bariha her gülüşte
Vuslat denilen gün, belki bu gündür işte!
Bu gün biz, yanmaya meyyal şu’leriz
O gün biz, şulelerle hu deriz
Gün şeb-i aruz, anber-i riz

Sen ki, sevgi ekseninde vaki nebule
Nevri Muhammed gibi, nur saçan şule
Desem ki inan, suya izdivaç eder lüle
Ne zaman., Ne zaman ellerim uzansa güle
Gül derki, sorulara cevap, git güle güle
Ne çareler okudum, menevişe sümbüle
Tevarih, aman vermez kabule

Bu gece firar ettim mehtaba, kaftayım
Mecnun taifesinde, hem de ön saftayım
Ne kinim var ne bir öfke, genel aftayım
Nazına muntazırım yar, çok hastayım
Gecenin diğer ucunda, sabahtayım

Sevgiliyi son gördüğümde ben
Göğsünde bahar, ellerinde kar vardı
Şuyuu ahsen, vukuu ya semen
Zudâşnâ hilkat, masal dağının ardı
Gözleri zihin perdemde, münhal
Değil mi? Yolunu şaşırana aşk ilmihal
Bahtı açık olana ne tarot, nede fal
Ey teenni sefalarda değil misin, ne bu hal?
Gel, ne olursan ol, dilimden hesap al!
Bad-ı berindir zaman, gitme aşka kal!
Meşke en müsait hal, halihazır zülal
...

16.12.2008