Şuyu kuyudan Şiiri - Oktay Avcu

Bir yaz deresiydim,
akıp akmadığı belli olmayan,
suyu sevmeyenler farketmedi durgunluğumu,
hâlbuki korkular hep baki,
kırmızının
boğadan kurtuluşunun tek çaresi,
boğanın kırmızıdan vazgeçiş hikâyesi, suyla başlar,
akacaksa bütün dereler,
Elele tutuşup
nehirde coşar,
nehirde çağıldar,
unutma,
nehirlere ulaşmak
ve birleşmek önemli,
coşkuyu yarına sakla,
kuşkuyu ertele,
ertele kuzen,
ama geç
kalma,
bazı gecikmeler,
geç kaldığında geç olur
dalgalar
hep aynı ahengde vurulur kayalara,
ve kumsala,
bu sevda anlatıldı,
ezbere bilir bebeler,
gelişler
ve gidişler değişmeden,
aynı sınırda biter dalgalar,
gölgeler boyun kadardır hep,
karanlığın Korkusu az başkadır,
başkaldırır,
sanki alıp götürecekmiş
karaları karadan,
deniz çok şey ister,
gitmek ilk defa korkutuyor düşlerimi,
nereye bassam
bastığım yer benimdir diyordum,
şimdi demiyorum,
benim olan bir sen varken,
karanlık öldürmez kimseyi,
kaçarken ayağım takılır yıldızlara,
düşerken tutunsam gökyüzüne,
sallasam,
birer birer dökülür saçlarına geceler,
Ve kargalar öter en bilindik bağırtılarla,
En zeki çığlıklarda
O sebepten
tilki hikayesine inanma