su kuşları da öldü
diz çöküp kısa sözcüklerle ağlamayın
şimdi yas tutmanın zırlamanın sırası değil
doğurganlığını çoğaltın yeşilin gökyüzünü temizleyin
doğayı toprağı onurlandırın çiçeklere böceklere kuşlara
tarla farelerine karıncalara kurtlara kuzulara
öz saygınızı sunun
alın şu bezi
leşçil kokmuş düşüncelerinizi silin
çekin kurtlanmış ellerinizi çürümüş dudaklarınızı çocuklardan kadınlardan
olmadı kararmış gözlerinize mil çekin bakar kör olmaktan daha iyidir
söyleyin kim görmüş zaferlerle sonlanan savaşları
kıyım hasatlarından sebeplenen
krallıklarınız yerin dibine batsın
sizler de batın
söylesenize
mezar taşlarından ibaret bir dünyayı kim sever
vakit geldi uyanın artık güzellik uykularından
karanlığın ve fantastik canavarların çağı değil daha
çözüm ellerinizdeyken değişin değiştirin
güç savaşlarının sonu yok
gidin evet gidin
kurak bir ağaca su verin aksak bir kediye ayak olun
kuşları kafeslere değil mavi gökyüzüne salın
salın uçsunlar uçsunlar kanat çırpsınlar
uçsunlar özgürlüğe
durun soluklanın biraz nefes alın
çölleşmiş kalplerinize ayna tutun
bir de sevgiye sevdaya meyillenen olmayan yüreklerinize bakın
sürekli kendi aksinizi yüzünüzü sevmekten okşamaktan
ego şişkinliğinden balon gibi şişen ruhsuzluğunuzdan
yorulmadınız mı
yeter! yeter!
ayaklarınız yere bassın -topraklanın
böbürlenmenin kibirlenmenin
yolu yokuştur sonunda yere çakılır kendi divaneliğinizde
yitikleri ezikleri oynarsınız
hepimiz birsek
- varsak- dünya ortak mekanımız evimizse
yer kapmaca oda tutmaca köşe kapmacalardan hileden hurdadan vazgeçin
biraz sevgi birazcık sevgi vicdan merhamet
ve empati çok mu zor bunlar
sizce
sonra
saygı ve paylaşımla değer katın ortak yaşama
kalbinizi yeşertin gözlerinizi açın oyun ve tuzak kuranlara
itibar etmeyin
özgür ruhlara özgür beyinlere sahip çıkın
olumlu farklılığa
olanak sunun
hımm...
kime söylüyorum ki kim dinler bunları kim
zıvanadan çıkmış akılları kim dizginler ki
su kuşları da öldü
öldü su kuşları içim kezzap yangını
içim ruhlar çöplüğü ölü taylar mezarlığı kurtlar uluyor gözlerimde
tepemdeyse sürü sürü akbabalar viraneye dönmüş kalbimde
kötürüm baykuşlar ağlarken
bir de
aşk mı diyorsunuz bana
aşkınız batsın!
hâlâ öğrenemediniz mi
-i n s a n s ı z bir d ü n y a d a a ş k ne g e z e r
.......
09102024
13:12
Kayıt Tarihi : 28.9.2025 22:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!