güneş uzaklarda kalmış...
uçan kuşların ardından
ufuktan bana gelir gözleri,
dilleri elleri yok gibi...
çadırlar kurulu su kenarında
kapanan gece üşütür kuşları,
çadırların üstünde uçuşurlar.
su kenarında yüreğimi yıkadım
sönmekte olan günde kuruttum,
gözyaşlarım, süzülen süzülen...
ağaçlar arasında görünür çadırlar
içinde yaşanan hayatlar var mı?
giderken güneş içler yanmaz mı?
ağlamaz, dökülmez mi yüzün yere.
su kenarında büyüyen ağaçlar
kuşlara yuva olur bir gün.
devinen gün...
devinen hayatlar...
gün kapanmak üzere, az kaldı
gözlerim kapandı, son karartı.
Kayıt Tarihi : 27.4.2005 15:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!