Şu Karşıki Dağdan, Esen Bir Rüzgâr

Şu karşıki dağdan, esen bir rüzgâr
Gönlümün türküsü, sesinde çağlar
Vurdukça yankısı, efkârım başlar
Beni benden alıp, mâzime bağlar.

Gökyüzünde kuşlar, çığlıkla geçer
Ayları yılları, bir demde içer
Umûdun ufkunu, eğnimde biçer
Beni benden alıp, mâzime bağlar.

O ses ki rûhuma, bir ikrâm gibi
Kalbimde demlenen, bir ilhâm gibi
Ezelden ebede, bir selâm gibi
Beni benden alıp, mâzime bağlar.

Neyleyim sînemde, tutuşur ağrı
Yükselir gür sedâm, titretir bağrı
İçimde bir his var, çağrıdır çağrı
Beni benden alıp, mâzime bağlar.

Her akşam güneşin, hükmü biterken
Gurûbun renkleri, solup yiterken
Yolcular yolunda, revân eylerken
Beni benden alıp, mâzime bağlar.

Hey gidi dağlar hey, çarpar yüreğim
Hicrâna âşinâ, yanar çiğerim
Düşmez ki dilimden, vuslat dileğim
Beni benden alıp, mâzime bağlar.