Şu Kara Toprak Şiiri - Yücel Tuğrul

Hem bağrına basar hem de çürütür
Göz dikmiş bedene şu kara toprak
Kendi ektiğini kendi kurutur
Gel demiş gidene şu kara toprak

Kesince damardan kan akışını
Ayırır zamandan an akışını
Vücud libasına can nakışını
Nakşettim bir tane şu kara toprak

Arazi muhakkak gelecek başa
Yaraşmaya yaşa bir parça taşa
Aldığını versin ağaca kuşa
Can olsun fidana şu kara toprak