Üç yüz altmış beş günümü
Kopardım bir bir takvimden
Acı tatlı geçirdim ömrümü
Nasibimi aldım kaderden
Zorda kalsam kıyameti koparmam yürekten
Dünyayı yırtıp yamasaydım dinimden
Boşuna çrpınıp dururken
Ömür bir servet tükendi elimden
Başımı koyduğun yumuşak yastıklar
Pamuk yün olur bazı taş toprak
Bana mı düştü dünyanın çivisini çıkarmak
Haşa din'e kuran'a sünnete sarılarak
Yalancı isem yanar nereye kadar mum
Çorbaya döndü işler her şey kördüğüm
Bu gidişler acaba nasıl son bulacak
Sabah yakın yatsı uzak şu kadere bak.
Kayıt Tarihi : 8.1.2014 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!