Şu insanoğlu Şiiri - Adnan Bal

Negarip bir varlık şu insanoğlu
Birtek o mükemmel birtek o doğru
Şan şöhret uğruna dener her yolu
Nasıl başarırım zoru demiyor

Niye yaradıldı neler yapıyor
Aslını unutup yoldan sapıyor
Yalan ömre mala mülke tapıyor
Gün gelir sorulur soru demiyor

Kış ayları ilikleri donuyor
Yaz ayları cayır cayır yanıyor
Yıllar boyu suya ekmek banıyor
Yinede ayranım duru demiyor

Beleşe alışık hep hazır yiyor
Camiden çıkıyor bara giriyor
Bilinmiyenleri hep o biliyor
Oynuyor cevizim kuru demiyor

Öyle gelmiş yine öyle gidiyor
Deve katarını eşek yediyor
Şöyle böyle gününü gün ediyor
Nerde biter yolun sonu demiyor

Birgün toksa bin gün aç aç yatıyor
El atına binip çalım satıyor
Kıçına şap sürmüş çirit atıyor
Atım rahvan diyor hulu demiyor

Çoçuklar çocukya laf anlamıyor
Gençler delikanlı söz dinlemiyor
Yetişkin olgun ya hiç tın lamıyor
Yaşlı ötmez benim boru demiyor

Damla ter dökmüyor hep hazır yiyor
Miras bırakana enayi diyor
Böyle yaşamayı hüner biliyor
Su tükenir kurur kuyu demiyor

Şerli köylü birbirine karışık
Kör döğüşü içindeler yarışık
Değirmende hazır una alışık
Nereden geliyor suyu demiyor

İşitiyor gerçekleri duymuyor
Bakıyor da hakikatı görmiyor
Dokunup da yaşamdan tat almıyor
Niye yarar bu beş duyu demiyor

Mevla bilir eğri doğru olanı
Bir o yutmaz yalan ile dolanı
Hak bilip de mutlak hakim olanı
Şeytanın şerrinden koru demiyor

Ademoğlu olduğumu bilecem
Faniyim ya elbet birgün ölecem
Çıplak doğdum çıplak geri dönecem
Ben tanrının aciz kulu demiyor

Adnan Bal-2008-Uşak