Şu İnsan Dediğin? Şiiri - Veysel Kızlark ...

Şu insan dediğin derin bir kuyu
Kişinin kişiye uymuyor huyu
Ademden gelse de insanın soyu
Sütü bozuklara adam diyemem.

Meyve veren dala hep taş atarlar
Yırtık yeri yama ile tutarlar
Mal olanı pazarlarda satarlar
Çit'i bozuklara adam diyemem.

Yüze dost görünür gıyaba düşman
O yüze gülendir dostluğa pişman
Hayat oburdur hakkıma şişman
Kat'ı bozuklara adam diyemem

Kendini kandırır olur payanda
Her günü zarar için eli ziyanda
Aklı cana zeval fikri ne yanda
Hat,ı bozuklara adam diyemem

Yaşına aldandık kurusu yaktı
Saygıyla eğildik zoraki yıktı
Can dedik birine elini çekti
Sat'ı bozuklara adam diyemem.

Veysel 'im külliyen derler ki yalan
Beşer kılığında soysuz şu yılan
Fırsat bulsa canım edecek talan
Bet'i bozuklara adam diyemem.

VEYSEL KIZLARKAYASI