Söğüt dalı gibi incelmesinden bahsediyorum
bir çınarın yıkılan gövdesinden...
Çam sakızı, köklerine sinmiş
kozalaklar hanidir ayrı meşrebinden...
Her teslimiyette bir kubbe
her direniş aksi sedâ..!
Uzlaşmıyor su ile toprak
gün çelişkide,
ve gece çamura bulanıyor yine...
Pek geniştir bu mesken
hiç bu kadar kaybolmadım kendi içimde...
Ne su gibi akan bir ruha sahibim
ne de toprak kokar içerim...
ya ben, ben değilim
ya da ruhuma oturmamış bedenim....
Kayıt Tarihi : 15.12.2014 18:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!