Daha fazla ne diyebilirimki sana.
Sana olana şakımı şu iki satıra sığdırmaya çalışıyorum.
Okuyunca sende anlarsın beni ve kendini.
Hayat denilen otobüse binipte,son durağa gelmeden inip gidişine,
Bİr söz diyemedim,bu anlamsız hallerine.
Bilmezdim beni böyle sevdiğini,
Doğan güneşle doğup, batışıyla gideceğini,bilmezdim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta