Su İçesim Yok! Şiiri - Mustafa Akkkuş

Öyle bir dertliyim ki sormayın bugün,
Yemek yemeyi bırak, su içesim yok,
Çözemiyor gönlümün buzlarını gün,
Karanlığa razıyım, göz açasım yok!

Şu şehir hapishane, sema dört duvar,
Sanki üstüme üstüme, geliyor civar,
Yese beni diyorum, birkaç canavar,
Ayı koşsa peşimden, hiç kaçasım yok!

Umutsuzluk yakışmaz diyorlar sana,
Tamam da bu eziyet, fazla insana,
Son dakkada taktılar, topu doksana,
Cebim şeker dolu olsa, hiç saçasım yok!

Hayallerim yıkıldı, acep ondan mı,
Bu eza, hancıdan mı yoksa handan mı,
Yoksa ki ey vefasız, bu dert senden mi,
Aman işte her neyse, hiç seçesim yok!

İnsan düşkün olurmuş, ekine, mala,
Bu sevda artar imiş, mevte beş kala,
İnci mercan saçılsa, önümde yola,
Buğday başağa dursa, hiç biçesim yok!

Kar tipide fidanlar, belki donarlar,
Üflemeyle yıkılmaz, elbet çınarlar,
Çınar göçse garip kuşlar nere konarlar!
Mevla görelim neyler, hiç göçesim yok!